مەفتوون
(لە مەفتونەوە ڕەوانە کراوە)
مەلا عەبدولعەزیز | |
|---|---|
| لەدایکبوون | ؟؟؟؟ کۆچی هه‌تاوی |
| مەرگ | ١٢٤٧ کۆچی مانگی |
| نەتەوە | کورد |
| پیشە | شاعیر |
مەفتوون ناوی مەلا عەبدولعەزیز کوڕی «مەلا محەممەدباقر»ە لە دایکبوی شاری بانە لە ڕۆژهەڵاتی کوردستانە، ئەوترێ باپیرانی لە شاری ئەسفەهان هاتبنە بانە و لە هێمنی و ئاسوودەیی ئەم شارەدا ژیاون. هۆنراوەکانی دڵڕفێن و جوانن و لە نوسینی شێعری ئەوینداری واتە غەزەڵ توانایی باشی هەبووە، مەزندە ئەکرێ دیوانە شێعریەکەی پتر لە هەزار بەیت بێت. ئەم شاعیرە لە ساڵی ١٢٤٧ ی کۆچی مانگی دا بە هۆی ناخۆشی تاعوون کۆجی دوایی کردووە.[١]
بەرهەم
[دەستکاری]نموونە شێعری فارسی
[دەستکاری]| بوسه‌ی لعل لبت با ناز و استغنا خوش است | دست در زلف درازت در شب یلدا خوش است | |
| بهر تفریح دماغ خاطر مجنون ما | گاه وی لیلی و گه دامن صحرا خوش است | |
| از غرور حسن اگر چه گل ندارد آگهی | در نفس دوزخ و در سینه گلستان دارم | |
| اعتدال سرو را چندان نباشد اعتبار | دست در آغوش آن سرو سهی بالا خوش است | |
| صحبت روشن ضمیران جان همی بخشد ولی | بر دل "مفتون" شیدا صحبت مینا خوش است.[٢] |
نمونەیەکی تر :
| تا به کی سوزم من غم دیده در هجران تو | روز محشر جان من دست من و دامان تو | |
| خاک و باد و آتش جمله مخلوق تواند | هر یکی زیشان به نوعی واله و حیران تو.[٣] |
پەراوێزەکان
[دەستکاری]- ^ ( تاریخ و جغرافیای بانه کردستان - محمد رئوف توکلی ، انتشارات توکلی ، تهران ، 1387 - لاپەڕەی ٢٠٣)
- ^ ( تاریخ مشاهیر کرد ، ص 415 به نقل از یک جنگ خطی حاج امیر محتشم اردلان سقز، بابا مردوخ روحانی ، انتشارات سروش ، 1371، تهران)
- ^ ( حدیقه ی امان اللهی ، میرزا عبدالله سنندجی ، ص 411 و 412 ، انتشارات موسسه ی تاریخ و فرهنگ ایران ، تبریز 1344 شمسی )
سەرچاوەکان
[دەستکاری]- [توکلی ، محمد رئوف - جغرافیا و تاریخ بانه کردستان - انتشارات توکلی 1387 - تهران ]
- [حدیقه ی امان اللهی، میرزا عبدالله سنندجی، انتشارات موسسه ی تاریخ و فرهنگ ایران، تبریز 1344 شمسی ]
 | ئەم وتارە کۆلکەیەکە. دەتوانیت بە فراوانکردنی یارمەتیی ویکیپیدیا بدەیت. |
