دووعا

سورەتی فاتیحە لە قورئان کە ھی مەغۆلەکانی ھیندستان بوو لە سەدەی حەڤدەھەمی زایینی.

دووعا یان نزا (بە عەرەبی: دعاء) لە ئیسلامدا عیبادەتێکە کە تێیدا بەندە داوا لە پەروەردگارەکەی دەکات، یەکێکە لە باشترین عیبادەتەکان کە خودا خۆشی دەوێت.

ھاندان بۆ دووعا کردن

لە قورئاندا

• {وَقَالَ رَبُّكُمُ ٱدۡعُونِیۤ أَسۡتَجِبۡ لَكُمۡۚ إِنَّ ٱلَّذِینَ یَسۡتَكۡبِرُونَ عَنۡ عِبَادَتِی سَیَدۡخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ}

(سُورَةُ غَافِرٍ: ٦٠)

• {وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌۖ أُجِیبُ دَعۡوَةَ ٱلدَّاعِ إِذَا دَعَانِۖ فَلۡیَسۡتَجِیبُوا۟ لِی وَلۡیُؤۡمِنُوا۟ بِی لَعَلَّهُمۡ یَرۡشُدُونَ}

(سُورَةُ البَقَرَةِ: ١٨٦)