خاوەن پەرتووکەکان

خاوەن کتێبەکان یان ئەھلی کتاب (بە عەرەبی: أهل الكتاب) لە ئیسلامدا بەو کەسانە دەگوترێت خاوەن کتێبی ئاسمانین واتا جوولەکە و مەسیحیەکان، ﴿قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَى كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ ۝٦٤﴾ [ئالی عیمران:٦٤] (کوردی: ئەی خاوەن کتێبەکان -مەبەست پێی جوولەکە و گاورەکانە- وەرن بەرەو وشەیەک لەنێوان ئێمە و ئێوە ھاوبەشە، ھاوبەش بۆ خوای گەورە بڕیار نەدەین، ھەندێکمان ھەندێکمان نەکەین بە خوا، خۆ ئەگەر پشتیان ھەڵکرد بڵێ شاھید بن ئێمە ملکەچی خوای پەروەردگارین.).