ئایەتی چاکەکردن

وێنەی ئایەتی چاکەکردن

ئایەتی چاکەکردن (بە عەرەبی: آية البر) ئایەتی سەد و حەفتاو حەوتی سوورەتی بەقەرەیە، کە تیایدا خوای گەورە ڕێگاکانی چاکەکردنی ڕونکردۆتەوە، ﴿لَيْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّائِلِينَ وَفِي الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِينَ الْبَأْسِ أُولَئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ ۝١٧٧﴾ [بەقەرە:١٧٧] (کوردی: چاکە و چاکەکاری هەر ئەوە نییە ڕووبکەنە ڕۆژهەڵآت و ڕۆژئاوا، بەڵکو چاکە ئەوەیە باوەڕ بەخوا و ڕۆژی دوایی و فریشتەکان و کتێبە ئاسمانیەکان و پێغەمبەران بێنن، و لەو ماڵ و دارایەش کە پێتان دراوە ببەخشن بۆ خزمان و هەتیوان و هەژاران و ڕێبواران و ئەوانەی داوادەکەن و کۆیلە و یەخسیرەکان، نوێژەکانتان ئەنجام بدەن و زەکات بدەن و پەیمانەکانتان ببەنە سەر، و ئارامگربن لەسەر خۆشی و ناخۆشیەکان و ڕوبەڕو بونەوەی دوژمن، ئەوانەن کە ڕاستیان کردووە و هەر ئەوانەن کەلەخوا ترسن).