ئەشعەریەت
ئەشعەریەت (بە عەرەبی: اشعريه: بە کوردی: ئەشعەریەت یان ئەشعەریزم) یەکێکە لە قوتابخانە سونەیەکانی ناو فکری ئیسلامی، کە دامەزراوە لە بەغداد لەلایەن ئەبو حەسەنی ئەشعەری(٨٧٤ز-٩٣٦ز) لە سەدەی نۆیەمی زایینیدا، ڕەچەڵەکی ئەبوو حەسەن ئەشعەری دەگەڕێتەوە بۆ ئەبوو موسا ئەشعەری هاوەڵی پێغەمبەر محەممەد.[١][٢]
سەرچاوەکان
[دەستکاری]- ^ Javad Anvari، Mohammad (2015). «al-Ashʿarī». Encyclopaedia Islamica. لەلایەن Melvin-Koushki، Matthew وەرگێڕدراوە. Leiden and Boston: Brill Publishers. doi:10.1163/1875-9831_isla_COM_0300. ISSN 1875-9823.
- ^ Thiele، Jan (2016) [2014]. «Part I: Islamic Theologies during the Formative and the Early Middle period – Between Cordoba and Nīsābūr: The Emergence and Consolidation of Ashʿarism (Fourth–Fifth/Tenth–Eleventh Century)». لە Schmidtke، Sabine (ed.). The Oxford Handbook of Islamic Theology. Oxford and New York: Oxford University Press. pp. 225–241. doi:10.1093/oxfordhb/9780199696703.013.45. ISBN 9780199696703. LCCN 2016935488.
 |
کۆمنزی ویکیمیدیا، میدیای پەیوەندیدار بە ئەشعەریەت تێدایە. |