دەروازە:ئەنیمێ و مانگا/وتەی ھەڵبژێردراو/٣

« حەزم لە ھەڵبژاردنی پۆشاک بوو بۆ خوشکە بچووکەکەم. بەو پۆشاکە کۆنانەی کە چیتر بۆ من نەدەبوون و دەمدانە ئەو، یاریی شازادەکانمان دەکرد. بەڵام وردەوردە باڵام بەرزتر دەبوو، بە ڕاددەیەک کە چیتر نەماندەتوانی پۆشاکەکانمان ئاڵوگۆڕ بکەین. ھەرگیز حەزم لە باڵابەرزی نەبووە. سەرنجی ناپێویست ڕادەکێشێت، و زۆر سەرم بە شتدا دەکێشم. بەڵام ئێستا، سپاسگوزاری دایک و باوکمم. بە نەبوونی بەھرەکانی تریشەوە، پیشەی خۆمم دەست کەوت. سوپاس بۆ ئەو بەرزییەی دایک و باوکم پێیان دام. پێش ئەوەی دەرفەتم ھەبێت سوپاسیان بکەم، مردن. ھەمیشە دوای ئەوەی لەدەستیان دەدەم نرخی شتەکان دەزانم. ھەموو شتێک بەنرخە.

…

ئەوەی کە لێرەوە دەیبینم… نامەوێت لەدەستی بدەم، چونکە زۆر گرانبەھایە بۆم. بە لامەوە گرنگ نییە گەر خۆشم شەرمەزار بکەم. ناھێڵم لە دەستی بدەم.

»

—یی لین لە چێژی لاوێتی