بۆ ناوەڕۆک بازبدە

ڕەنگەکانی پان عەرەبیزم

لە ئینسایکڵۆپیدیای ئازادی ویکیپیدیاوە
ئاڵای ڕاپەڕینی عەرەبی پەیوەندی بە پان عەرەبیزمەوە ھەیە.

ڕەنگی پان عەرەبیزم یان پان عەرەبی بریتین لە ڕەنگەکانی ڕەش و سپی و سەوز و سوور، ھەریەکەیان ھەڵگری پێناسەیەکە بۆ پان-عەرەبیزم. ھەروەھا نوێنەرایەتی لایەنێکی دیاریکراوی عەرەبەکان و مێژووەکەیان دەکات.[١]

مێژوو

[دەستکاری]

ڕەنگی ڕەش نوێنەرایەتی ڕەنگی ڕەشی خەلافەتی ڕاشیدوون و عەباسی دەکات، کە سەردەمی دەسەڵاتدارییەتیی ئەوان، بەکاریان ھێناوە؛ دواتر سپی دێت ھەڵگری نیشانەی خەلافەتی ئومەوییەکانە.[٢] سەوز ڕەنگێکە کە پەیوەستە بە سەرەتای ئایینی ئیسلامەوە، ھەر بۆیەش نوێنەری ڕەنگێکە بۆ خەلافەتەکان.[٣][٤] ھەروەھا سەوز وەک ڕەنگی خەلافەتی فاتمییەکانیش دەبیندرێت، لە ھەندێک سەرچاوەوە ناسراوە،[٢][٥] سەرەڕای ئەوەی ڕەنگی خانەدان و وڵاتەکانی نیمچە دوورگەی عەرەبی بەزۆریی سپی بووە.[٦][٧][٨] لە کۆتاییدا ڕەنگی سوور ھەیە، کە ئاماژەیە بۆ خانەوادەی ھاشمی. ھەروەھا ئەو چوار ڕەنگە لە بەیتێکی شیعریی شاعیری عەرەبی سەدەی ١٤ سەفییەدین ئەلحلی، بە پوختی ئاماژەی پێدراوە:[٩]

کردەوەکانمان سپینشەڕەکانمان ڕەشن
کێڵگەکانمان سەوزنشمشێرەکانمان سوورن

ڕەنگی پان-عەرەبی کە لە ڕابردوودا بە تاک بەکارھێنراوە، بۆ یەکەمجار لە ساڵی ١٩١٦ لە ڕاپەڕینی عەرەبی کۆکرانەوە،[١٠] زۆرێک لە ئاڵاکانی ئێستا لەسەر بنەمای ڕەنگەکانی ڕاپەڕینی عەرەبی دامەزراون، وەک ئاڵاکانی ئوردن، فەلەستین، کووەیت و میرنشینە یەکگرتووە عەرەبییەکان و ئەوانی تر.[١١]

ئاڵای ڕزگاری، یاخود ئاڵای شۆڕش (ئاڵایەکی شۆڕشگێڕی سەردەمی مۆدێرن بوو کە بە سوود وەرگرتن لە شۆڕشی میسری ساڵی ١٩٥٢ بۆ جیھانی عەرەبی بڵاوبووەوە)[١٢]

لە ساڵانی ١٩٥٠دا، ھەندێک وەشانی نوێ و شێوازی نوێی ئاڵای پان-عەرەبی ھاتنە بەرچاو. ئەمانە پێکدێن لە سێ ڕەنگی قاڵبیی سوور و سپی و ڕەش، کە سەوز کەمتر دیارە یان ھەر تێیدا نییە. سێ ڕەنگی ئازادی عەرەبی یان ئاڵای ئازادی عەرەب بە شێوەیەکی سەرەکی لە شۆڕشی میسری ساڵی ١٩٥٢ و ئاڵای فەرمیی میسر وەرگیراوە،[١٣] کە بووە بنەمای ئاڵاکانی ئێستای میسر، عێراق، سوودان، سوریا و یەمەن.[١١]

ئاڵاکانی ئێستا بە ڕەنگی پان-عەرەبی

[دەستکاری]

وڵاتانی ئەندام و چاودێر لە نەتەوە یەکگرتووەکان

[دەستکاری]

دەوڵەتانی دانپێدانەنراو و نیمچە دانپێدانراو

[دەستکاری]

بەشی کارگێڕی ئاستی یەکەم

[دەستکاری]

ئاڵای نیشتمانی پێشوو بە ڕەنگی پان-عەرەبی

[دەستکاری]

سەرچاوەکان

[دەستکاری]
  1. ↑ Abū Khaldūn Sati' al-Husri, The days of Maysalūn: A Page from the Modern History of the Arabs, Sidney Glauser Trans. (Washington D.C. : Middle East Institute, 1966), 46.
  2. 1 2 Edmund Midura (ئازار–نیسانی ١٩٧٨). «Flags of the Arab World». Saudi Aramco World: ٤–٩.
  3. ↑ Teitelbaum، Joshua (٢٠٠١). The rise and fall of the Hashimite kingdom of Arabia. New York: New York University Press. لاپەڕە ٢٠٥. ژپنک ١-٨٥٠٦٥-٤٦٠-٣. OCLC ٤٥٢٤٧٣١٤.
  4. ↑ Marshall، Tim (٢٠١٧). A flag worth dying for: the power and politics of national symbols. New York, NY: Scribner, an imprint of Simon & Schuster, Inc. لاپەڕە ١١٠–١١١. ژپنک ٩٧٨-١-٥٠١١-٦٨٣٣-٨. OCLC ٩٦٢٠٠٦٣٤٧.
  5. ↑ Znamierowski، Alfred (٢٠١٣). The World Encyclopedia of Flags: The Definitive Guide to International Flags, Banners, Standards and Ensigns, with Over 1400 Illustration. Lorenz Books. لاپەڕە ١٢٢. ژپنک ٩٧٨-٠-٧٥٤٨-٢٦٢٩-٣.
  6. ↑ Hathaway، Jane (٢٠٠٣). [[[:داڕێژە:Gbook]] A Tale of Two Factions: Myth, Memory, and Identity in Ottoman Egypt and Yemen]. Albany, New York: State University of New York Press. لاپەڕە ٩٧. ژپنک ٩٧٨-٠-٧٩١٤-٥٨٨٣-٩. The Ismaili Shi'ite counter-caliphate founded by the Fatimids took white as its dynastic color, creating a visual contrast to the Abbasid enemy. {{cite book}}: نرخی |ناونیشان= بپشکنە (یارمەتی)
  7. ↑ Blair، Sheila S.؛ Bloom، Jonathan M. (١٩٩٩). «Art and Architecture: Themes and Variations». لە Esposito، John L. (ed.). The Oxford History of Islam. Oxford: Oxford University Press. لاپەڕە ٢١٥–٢٦٧. ژپنک ٠-١٩-٥١٠٧٩٩-٣. ...white was also the color associated with the Fatimid caliphs, the opponents of the Abbasids.
  8. ↑ Sanders، Paula A. (١٩٩٤). Ritual, Politics, and the City in Fatimid Cairo. SUNY series in Medieval Middle East History. SUNY Press. لاپەڕە ٤٤. ژپنک ٠-٧٩١٤-١٧٨١-٦. ...wore white (the Fatimid color) while delivering the sermon (khuṭba) in the name of the Fatimid caliph.
  9. ↑ Muhsin Al-Musawi, Reading Iraq: Culture and Power in Conflict (I. B. Tauris 2006), p. 63
  10. ↑ I. Friedman, British Pan-Arab Policy, 1915–1922, Transaction Publ. , 2011, p. 135
  11. 1 2 Znamierowski، Alfred (٢٠٠٣). Illustrated Book of Flags. Southwater. لاپەڕە ١٢٣. ژپنک ١-٨٤٢١٥-٨٨١-٣. لە ٢٢ی تشرینی دووەمی ٢٠١٤ ھێنراوە. The designs of these flags were later modified, but the four pan-Arab colors were retained and were adopted by Transjordan (1921), Palestine (1922), Kuwait (1961), the United Arab Emirates (1971), Western Sahara (1976) and Somaliland (1996). ھەڵەی ژێدەرەکان: تاگی <ref>ی ھەڵە؛ ناوی «Ibof» زیاتر لە یەک جار پێناسە کراوە لەگەڵ ناوەڕۆکی جیاوازدا
  12. ↑ Pan-Arab Colors, crwflags.com
  13. ↑ M. Naguib, Egypt's Destiny, 1955
  14. ↑ Also used as the flag of Fujairah since 1975
  15. ↑ Kingdom of Hejaz 1915–1925, Crwflags.com
  16. 1 2 3 Historical Flags Overview (Syria), Crwflags.com
  17. 1 2 Historical Flags (Palestine) , Crwflags.com
  18. 1 2 Historical Flags (Jordan), Crwflags.com
  19. ↑ Kingdom of Iraq (1924–1958), Crwflags.com
  20. 1 2 3 Evolution of the Iraqi Flag, 1963–2008, Crwflags.com
وەرگیراو لە «https://ckb.wikipedia.org/w/index.php?title=ڕەنگەکانی_پان_عەرەبیزم&oldid=1443817»