مەفتوون

لە ئینسایکڵۆپیدیای ئازادی ویکیپیدیاوە
(لە مەفتونەوە ڕەوانە کراوە)
مەلا عەبدولعەزیز

لەدایکبوون؟؟؟؟ کۆچی هه‌تاوی
مەرگ١٢٤٧ کۆچی مانگی
نەتەوەکورد
پیشەشاعیر

مەفتوون ناوی مەلا عەبدولعەزیز کوڕی «مەلا محەممەدباقر»ە لە دایکبوی شاری بانە لە ڕۆژهەڵاتی کوردستانە، ئەوترێ باپیرانی لە شاری ئەسفەهان هاتبنە بانە و لە هێمنی و ئاسوودەیی ئەم شارەدا ژیاون. هۆنراوەکانی دڵڕفێن و جوانن و لە نوسینی شێعری ئەوینداری واتە غەزەڵ توانایی باشی هەبووە، مەزندە ئەکرێ دیوانە شێعریەکەی پتر لە هەزار بەیت بێت. ئەم شاعیرە لە ساڵی ١٢٤٧ ی کۆچی مانگی دا بە هۆی ناخۆشی تاعوون کۆجی دوایی کردووە.[١]

بەرهەم[دەستکاری]

نموونە شێعری فارسی[دەستکاری]

بوسه‌ی لعل لبت با ناز و استغنا خوش استدست در زلف درازت در شب یلدا خوش است
بهر تفریح دماغ خاطر مجنون ماگاه وی لیلی و گه دامن صحرا خوش است
از غرور حسن اگر چه گل ندارد آگهیدر نفس دوزخ و در سینه گلستان دارم
اعتدال سرو را چندان نباشد اعتباردست در آغوش آن سرو سهی بالا خوش است
صحبت روشن ضمیران جان همی بخشد ولیبر دل "مفتون" شیدا صحبت مینا خوش است.[٢]

نمونەیەکی تر :

تا به کی سوزم من غم دیده در هجران توروز محشر جان من دست من و دامان تو
خاک و باد و آتش جمله مخلوق تواندهر یکی زیشان به نوعی واله و حیران تو.[٣]

پەراوێزەکان[دەستکاری]

  1. ^ ( تاریخ و جغرافیای بانه کردستان - محمد رئوف توکلی ، انتشارات توکلی ، تهران ، 1387 - لاپەڕەی ٢٠٣)
  2. ^ ( تاریخ مشاهیر کرد ، ص 415 به نقل از یک جنگ خطی حاج امیر محتشم اردلان سقز، بابا مردوخ روحانی ، انتشارات سروش ، 1371، تهران)
  3. ^ ( حدیقه ی امان اللهی ، میرزا عبدالله سنندجی ، ص 411 و 412 ، انتشارات موسسه ی تاریخ و فرهنگ ایران ، تبریز 1344 شمسی )

سەرچاوەکان[دەستکاری]

  • [توکلی ، محمد رئوف - جغرافیا و تاریخ بانه کردستان - انتشارات توکلی 1387 - تهران ]
  • [حدیقه ی امان اللهی، میرزا عبدالله سنندجی، انتشارات موسسه ی تاریخ و فرهنگ ایران، تبریز 1344 شمسی ]